Wat een weelde dat de musea (weer) open zijn. Lopend door de zalen van Voorlinden merk ik hoezeer ik het heb gemist. Het is weldadig omringd te worden door schoonheid. Dit is de grootste privé collectie moderne kunst in Nederland. Het is louterend omhuld te worden door de serene perfectie van de strak vormgegeven zalen. Alles is met aandacht geïntegreerd, zodat de wanden ‘schoon’ zijn. Hier detoneert geen lichtknopje, stekkerdoos noch brandslang. Door de grote glazen pui gezien, vormt het wuivende groen van de tuin een levend en steeds veranderend schilderij. De rijke tuin rondom is ontworpen door Piet Oudolf. Buiten vloeit hier moeiteloos over in binnen. Op zijn mooist bij het werk van Anselm Kiefer. In een stalen vitrinekast laat hij neer dwarrelende herfstbladeren pauzeren in hun beweging. Dit levert, tegen de achtergrond van de bloeiende tuin, een prachtig poëtisch beeld op. De titel van het werk is al even dichterlijk: ‘Im Herbst dreht sich die Erde etwas schneller (0,06 sec)’. Verwijzend naar het natuurkundige fenomeen dat de aarde in de herfst een fractie van een seconde sneller draait dan ‘s zomers. Het gewicht van alle gevallen bladeren ligt dan enkele tientallen meters dichter bij het centrum van de aarde. Zo beïnvloedt het kleine en lichte, het grote en zware. Aldus Kiefer. Het is geweldig om weer op ontdekkingstocht naar de diepere lagen van kunstwerken te gaan. Om zo even boven het dagelijks leven en jezelf uitgetild te worden. ‘Kunst is heel complex: het is complex om te maken en complex om te begrijpen. Als toeschouwer zou je je altijd een keer achter je oren moeten krabben’.
Anselm Kiefer
Comments